قصیده الذی ابکت کل مهاجرین الگصبه{ ها یگصبه اشلون ضکّاچ الزمان} للشاعر جعفر عبدالمهدی العبادی
*احبچ یاعروس الشط*
*القصیده تحتوی علی تسعین بیت*
*نبذه مختصره عن الگصبة الفیحاء*
*بقلم جعفر عبدالمهدی العبادی*
ها یگصبه اشلون ضکاچ الزمان
طشراحبابچ او شملچ کل مکان
طشر احبابچ یعـزّتـنه الحرب
کلهه هامت سکنت ادیار الغرب
والخصم عیّد او طگ بیهه طرب
وانتی طمعت بیچ انواع السنان
طمعت انواع السنان العزتچ
نهبوا إمیاهچ او نشفت نخلتچ
ضنّوا اتموتین تسقط هیبتچ
وانتی اُم الأدباء ابکل زمان
انتی ام الأُدبا صوتچ رعید
اُم ابن مذخور عیسانه الشهید
منهو مثلچ بألوِلِد هالگد سعید
یا بلد مثلچ غدت مرفوعه شان
یا بلد مثلچ حوّت عبدالعظیم
شاعر اهل البیت علّامه او فهیم
وانتی احملتی او طلگتی ابهالوسیم
یعجز الوصفچ مدایح کل لسان
یعجز الوصفچ أوصّف یا عَمد
وانتی الأبنچ إجه الخوئی شِهد
میرزا أحمد گولی چم عام إجتهد
رفعی راسچ گولی چم عالِم حِسان
رفعی راسچ واحچی لمحمد تقی
لو مُحمّد صالح البّر النقی
وإبذِکِر ساده الأماجد دققی
هاجروا منچ وکت راح الأمان
هاجروا منچ دگولی إشچم أدیب
وأدری إبچیتی عله افراگ الحبیب
بِشری هم تحیین شمسچ ما تغیب
خل اگلچ عالمضوا واحد وثان
الصالح الملا العبادی أبعث سلام
شاعر اهل البیت فارس بالکلام
مات بعمیدیه راح الهه الوسام
بعد إخبرچ عن نموذج من هذان
ملا عباس الادیب الناصری
لو علی البحرانی شاعر حیدری
وأحچی عن سید علی بی مفخری
و اذکر البحرانی نجم المکیان
واذکر الطود الفخر والچن وتاد
هاشمی اوریحانی ای سید جواد
وإبنه کاظم شاعر اعلیه اعتماد
اوعدنه نور الدین ملا الکرزکان
او سید الموهوب یا عبدالصمد
شاعر او حچّای شنسولف بعد
موسی السید ترا شبل الأسد
شاعر ابن الشاعراو یحوی هتان
هذه ابو موسی الاسد بی وصفیت
جابر السید صالح او عنّه اشحچیت
شعره شامخ لون من عنده قریت
یشبه البرحیّت اهلی او سعمران
وإمحمد السید یشاعر للحسین
یا شهید المنبر ابیوم الثنین
او عمّه المرحوم عجلان الحنین
شعره یُقراء عالمنابر چالأذان
او عن إبو شحچی شسولف دوره
عبدالصاحب السید طفه نوره
او خلّد اوسامه لهالی الکوره
الوعده نرجع، یاوکت، بس کون أتان
یرجع العملاق والیکتب جدید
والأمیر اعله الأبوذیه اوقصید
سید طالب العبود للگصبه عمید
من تهجّر راح وأسکن هندجان
اوملا عمران الخطیب البی فخر
شعره یسطع واحله من نور الگمر
صیته بالعالم یگصبتنه إنتشر
والفخر والصیت راح العبدان
أذکر المهوال شاعرنه إلعلی
هذه ابو جعفر یگصبه الفیصلی
صوته لأهل البیت دایم معتلی
ساکن ابکنگون وأبعد ماهو هان
او سید المحبوب حچّای ارتجال
أعنی علوان الخمیسی ابهالمجال
او عدنه هادی الشمّری شعره زلال
اصفه من مای العذب والزمزمان
واذکُر الاستاد شاعرنه الکبیر
من نطق بشعاره نصفن بی نحیر
یا عروس الشط احبچ بیچ أسیر
شاعر الگصبه عزیز البهرکان
ها، یه أُم شط الکرم مدّه او ثـبُـر
والنخل شامخ او ینطینه التمر
گضّت اهلی اسنین واطوال العمر
عاشت اهلیّه او محلهم بالجنان
عاشت أهلیه فلا بیهم غبی
حطوا إمجالس عله الراحت سبی
أو عالشهیده فاطمه بنت النبی
شعب واحد شیعه مابیهم خیّان
اعتذر والله ثمّ آنه أعتذر
ماجبت کثرة رجال أبهالشعر
جعفرإعبادی حفیدچ یفتخر
دیرت الرئفه او محنّه اویه الحنان
ها یگصبه اشلون ضکاچ الزمان
طشراحبابچ او شملچ کل مکان
خادم خدام العتره ع
جعفر عبدالمهدی العبادی
