قصیده تفعیله{ دیرتنه کشخة وطن} جعفر عبدالمهدی العبادی

جَنَّةٌ مِنْ نَخِیلٍ وَ أَعْنٰابٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا اَلْأَنْهٰارُ لَهُ فِیهٰا مِنْ کُلِّ اَلثَّمَرٰاتِ

أتمنه أنام إبحضن ،، أُمی او أغمض جفن

تمسح علیه او تِحن

تعبان یمه إشکثر،، واتلولی همسة صبر

أغفه او أفز الصبح

لا ماکو غیر الصلح

اطلع وارید الوضو

جدامی کُل شی حلو

جدامی نخلت عرب ،، وامدلّی بیهه الرطب

بگبالی جاری النهر

وإبمایه نور الگمر

مای النهر چن عسل،، تتوضه کل الأهل

جیرانی تفتح کلام

قیلاً سلاماً  سلام

جیرانی دُر او ذهب ، لا اعله من کل ذهب

بیهم ازیح التعب

طفلی او طفلهم لعب

واریوگی خبزة عشگ ،، مابیهه ریحت حرگ

ماعدنه ابداً ألم ،،،موکلمن او فد علم

نطلع سویه إبّلم

طول النهر بس ورد ،، عطر الورد من یهد

نستنشقه إنشمه شم

نطلع نصید السمچ

لو بلغزل لو شبچ

واعصیری نگعدسوا،، واسوالف اعله الهوا

یکسر فیای النخل

والگعده فوگ الدغل

یبدی الجمع بالشعر،، نصفن ندش بالفکر

محلاهه گعدة عصر

نسجد إلا الله الشکر

وابلیله هم نجتمع،، إنسولف او نستمع

واسوالف إبلا چذب

تشبه لمای العذب

و اوکاته  نسکر ضحک،، لو نقشه هم ما نفک

دیرتنه دیرت کرم،، حتی الغبر من یطب

یصبح شخص محترم

یصبح شخص مهتدی ،،ثوب العگل مرتدی

دیرتنه کشخة وطن

یاوسفه ضکهه الزمن

طشرنه کلمن فرد،، یاربی یمته نِرد

یا رب بحق الکفل

چفی لعندک سئل

للمهدی ربی العجل ،،خاطر أنول الأمل

******

للشاعر جعفر عبدالمهدی العبادی